Stopień zaawansowania dziecka w posługiwaniu się AAC jako narzędziem zastępującym mowę jest uzależniony od umiejętności poznawczych dziecka(przede wszystkim: rozumienia mowy, kojarzenia desygnatu i konkretu, stałości pojęć, umiejętności generalizowania), kompetencji komunikacyjnych (gotowości do wchodzenia w dialog, wymianę informacji, czy choćby wyrażania swoich potrzeb) i także motorycznych (np. możliwość precyzyjnego wskazywania wybranego elementu czy naśladowania motoryki dużej przy naśladowaniu gestów) dziecka. Wszystkie strategie terapeutyczne muszą być ukierunkowane na diagnozę ww. obszarów i w konkretnych planach działania je uwzględniać.

Ważną rolę spełnia też AAC, zgodnie z etymologią słowa, we wspomaganiu mowy biernej i czynnej. Jest szczególnie pomocną techniką dla dzieci z zaburzeniami rozumienia mowy (jako podpowiedź wizualna) oraz do wprowadzania struktur języka, np. matrycy zdania dla dzieci, które budują wypowiedzi jedno-frazowe.

W pracy na lekcjach z AAC w naszej szkole staram się postępować zgodnie z opisanymi zasadami postępowania. Wykorzystuję zarówno piktogramy, gesty Makaton, jak i wszystkie inne, niespecyficzne tj. czytelne dla neurotypowych odbiorców środki przekazu, wspomagające jego rozumienie (intonację, modulację barwy głosu, mimikę, mowę ciała). Posługuję się często "Tekstami melodycznymi" Marii Podszewskiej-Mateńko. Wykorzystuję zdjęcia, rysunki, własne prace plastyczne dzieci oraz inne piosenki z tekstem ilustrowanym piktogramami, taniec, zabawy ruchowe, a także od niedawna - pracę przy użyciu tablicy multimedialnej.

Kalina Zajączkowska